14- فرگرد راستی و ناراستی
رَد راستی ، رَد خویشتن است. حکیم ارد بزرگ
درباره دیگران ، زود داوری نکنیم. حکیم ارد بزرگ
از انسان بی آبرو و فحاش بگریز، که دوستی با او ، چیزی جز ننگ برایت به ارمغان نمی آورد. حکیم ارد بزرگ
آدمها را آنگونه بخواهیم که هستند ، نه آنگونه که می خواهیم. حکیم ارد بزرگ
آدمیان با یکدیگر یکی نیستند ، زنان و مردان ، هر یک بگونه ای می اندیشند ، یکی دانستن آدمیان درست نیست . حکیم ارد بزرگ
از پس پشیمانی ، می توان راه های تازه ای را برای نجات یافت. حکیم ارد بزرگ
اگر دیگران را به زیباترین نام ها بخوانیم، چیزی از ارزشمان نمی کاهد ، مهم آنست که ما او را دلگرم ساخته ایم، آنگونه باشد که ما می گوییم. حکیم ارد بزرگ
اگر می خواهی بزرگ شوی ، از کردار نیک دیگران فراوان یاد کن. حکیم ارد بزرگ
امنیت بزهکار ، یکی از علل رشد فساد است. حکیم ارد بزرگ
آدمیان ترسو و ناکارآمد ، خود را در دنیای صوفیانه ، پیروز می بینند. حکیم ارد بزرگ
آدمیان خونریز ، از همه ترسوتر هستند. حکیم ارد بزرگ
آدمیانی که با دیگران رو راست نیستند ، با خود نیز ، بدین گونه اند. حکیم ارد بزرگ
آنانیکه تنها به خود می اندیشند ، براستی بزهکارند. حکیم ارد بزرگ
آنکه با آدمهای گستاخ گفتگو می کند، دیر و یا زود به گناه آنها گرفتار آید. حکیم ارد بزرگ
آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، خیلی زود تنها خواهد شد. حکیم ارد بزرگ
آنکه می دزدد ، نفرین و خواری ابدی برای خود به ارمغان می آورد. حکیم ارد بزرگ
آنکه ناراستی پیشه نموده ، خموشی دیگران هم برایش ترسناک است. حکیم ارد بزرگ
آنگاه که نمی دانم چه می گویم، چیزی جز راستی، بر زبانم جاری نیست. حکیم ارد بزرگ
با نگاه پست ، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد. حکیم ارد بزرگ
بین نمای سپید و پاکی ، بازه ایی بسیار است. حکیم ارد بزرگ
نابکارترین آدم ها ، برای رشد خود ، به جایگاه دیگران می تازند. حکیم ارد بزرگ
همواره نگاهمان بر روشنایی باشد و راستی ، اینگونه راه های آینده ، روشن است و هموار. حکیم ارد بزرگ
بیچاره آدمی که ، راه درست زندگی خویش را از نادان می پرسد. حکیم ارد بزرگ
بد اندیشان و بد کرداران ، خیلی زود ، در آتش افکار و کردار نادرستشان ، خواهند سوخت. حکیم ارد بزرگ
بدترین مردم شهر، آب دهان خود را در کوچه و خیابان می اندازند. حکیم ارد بزرگ
بدخو ، زندگی اش کوتاه است. حکیم ارد بزرگ
بدخواهان را با فراموشی و دوری ، نابود کن. حکیم ارد بزرگ
بدکار ، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. حکیم ارد بزرگ
بدگویی ، رسوایی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
بدگویی از دیگران هنر نیست ، یاد بگیریم که خود ، درستکردار و انسان باشیم. حکیم ارد بزرگ
بدهکار ، فر و جایگاه خویش را به بازی گرفته است. حکیم ارد بزرگ
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. حکیم ارد بزرگ
برای رستگاری ، همواره نگاهت به راستی باشد و درستی. حکیم ارد بزرگ
برای سرزمینی که روشنفکرش ، همواره سخن فرمانروایان زیاده خواه را ، آیینه وار تکرار می کند ، باید گریست. حکیم ارد بزرگ
برای نزدیکی و همگرایی خاندان خویش ، باید دستگیر یکدیگر شویم. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از آدمیان ، اسیر واژگان بد خویش هستند. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از جنگ ها ، بازتاب نا آگاهی است. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از ستیزها ، برآیند دردها و گریه های دوران خردسالی است. حکیم ارد بزرگ
به آینده سرزمینی که جوانانش ، دارای اندیشه صوفیگری و گوشه گیری هستند ، امیدی نیست. حکیم ارد بزرگ
به هر اندازه دیگران را گرامی بداریم ، بزرگی و مهر آنها را بدست آورده ایم. حکیم ارد بزرگ
بهترین آدمیان ، آنانی هستند که گوهر مهربانی درونشان همواره جلوه گر است. حکیم ارد بزرگ
پشتیبانی از حقوق دیگران ، پشتیبانی از حقوق خود ماست. حکیم ارد بزرگ
پشیمانی ، اولین گام برای پوزش است. حکیم ارد بزرگ
پشیمانی که ما را به راه راست نکشاند ، هیچ ارزشی ندارد. حکیم ارد بزرگ
پوزش خواستن از پس کار ناشایست، بسیار زیباست و نشان پختگی روان. حکیم ارد بزرگ
پیش از آنکه ناراستی در درون ما شکافی هولناک پدید آورد، راستی جوییم. حکیم ارد بزرگ
تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی ، دیده نمی شوی. حکیم ارد بزرگ
تنها پشیمانی را باید بخشید که بر ناراستی خود آگاه شده ، و آن را بر زبان جاری می سازد. حکیم ارد بزرگ
تنها کسی که دلیل خواری همیشگی ما می شود ، خود ما هستیم. حکیم ارد بزرگ
تنها مبارزه با ناراستی ها ، به ما ارزش می دهد ، وارون بر این ، همزیستی با تباهی ، سرافکندگی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
چه بسیار گردن کشانی ، که به آنی ، دچار زبونی شدند. حکیم ارد بزرگ
چه نشانی از بد اندیش بجاست ؟ هیچ. حکیم ارد بزرگ
خاموشی بیشه نبرد ، فریادها در سینه دارد. حکیم ارد بزرگ
خبرچینی ، رسوایی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
خشم و زور ، تنها ابزار ناراستی برای ماندن است. حکیم ارد بزرگ
خوار نمودن هر آیین و نژادی ، به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید. حکیم ارد بزرگ
هیچگاه ، از راستی و درستی خویش آزرده مباش ، چرا که در انتهای هر رویداد ، پیروزی از آن توست. حکیم ارد بزرگ
خوارترین کارفرما ، کسی است که با ندادن و یا کم کردن دستمزد زیر دست خویش ، ناراستی پیشه نموده و فرمانروایی می کند. حکیم ارد بزرگ
رسیدن به راستی و درستی ، چندان سخت و پیچیده نیست ، چه خوب است ، کمی به سرشت و منش کودکی برگردیم. حکیم ارد بزرگ
فریادرس پاکزاد است، او گوشش پیشتر تیز شده و آماده کمک رسانی است. حکیم ارد بزرگ
فریادهای دردناک و ستمدیده ، شمشیرهاییست که هر آن ، به گونه ای بر روان ستمگران فرود می آیند. حکیم ارد بزرگ
مرد دلیر بهنگام ستیز و نبرد ، رایزنی و مشورت با ریش سپیدان را فراموش نمی کند. حکیم ارد بزرگ
مردانی که همواره از جایگاه و هنجار زنان پشتیبانی می کنند ، خود بیشتر از دیگران به نهاد زن می تازند. حکیم ارد بزرگ
ناراستی هایمان را بپذیریم ، چرا که بهانه آوردن ، آنها را دو چندان سنگین می کند. حکیم ارد بزرگ
نرمدلی و نرمش از آدمیست و سنگدلی و سختسری ، خوی اهریمن. حکیم ارد بزرگ
نزدیک شدن به آدمهای بی خرد ، تاوانی دهشتناک دارد. حکیم ارد بزرگ
نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد. حکیم ارد بزرگ
چه کوچک و ناتوان هستند کسانی که هدفشان ، نابود کردن دانش و هنر دیگران است. حکیم ارد بزرگ
نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. حکیم ارد بزرگ
ریشه آدم های سست بنیاد ، همانند نی های مرداب ، لرزان است. حکیم ارد بزرگ
زورگو ، خواب پریشان بسیار می بیند. حکیم ارد بزرگ
کژی و ناراستی ، شکاف و رخنه گاه دیو خواهد شد. حکیم ارد بزرگ
کسانی که احساسات دیگران را به ریشخند می گیرند ، جنایتکارند. حکیم ارد بزرگ
کسانی که سازنده و درمانگر هستند ، کارشان را با فریاد و غوغا پیش نمی برند. حکیم ارد بزرگ
کسی که بدگویی می کند ، خواری را به جان می خرد. حکیم ارد بزرگ
گردن کشان ، خیلی زود ، برده آدمهای بد کردار می گردند. حکیم ارد بزرگ
سازش بر روی داشته های به یغما رفته ما ، به نام آشتی جویی و دوستی ، از نادانی است. حکیم ارد بزرگ
ستیزه جویان ، کشته اندیشه های پلید خویش خواهند شد. حکیم ارد بزرگ
سرچشمه خوار نمودن دیگران ، بی شرمی و بی ادبی است. حکیم ارد بزرگ
کین خواهی از خاندان یک بدکار، تنها نشان ترس است، نه نیروی آدمهای فرهمند. حکیم ارد بزرگ
سرنگونی ، با آدمهای شتابنده و عجول زاده می شود. حکیم ارد بزرگ
- پیرامون دشمنان :
پاکترین آدم هم ، دشمنان بسیار دارد. حکیم ارد بزرگ
دشمن ! دشمن است ، فریب زبان چرب او را مخور. حکیم ارد بزرگ
دشمنی، به آدمی این زمان را می دهد که توانایی های خویش را باز شناسد. حکیم ارد بزرگ
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد ، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار. حکیم ارد بزرگ
اگر دشمن خطرناکی داری ، بجای پنهان شدن ، بکوش همگان را از گرفتاری خویش با خبر و آگاه سازی . حکیم ارد بزرگ
همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش ، آماده باشیم. حکیم ارد بزرگ
کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند ، نادانسته ، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. حکیم ارد بزرگ
بهترین سپر در برابر دشمنان ، خرد و اندیشه است. حکیم ارد بزرگ
دشمنی و پادورزی ، به آدم خردمند ، انگیزه زندگی می دهد. حکیم ارد بزرگ
هیچ گاه از داشتن دشمن نترس ، از انجام ندادن درست آرمان های خویش بترس. حکیم ارد بزرگ
دشمن ، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. حکیم ارد بزرگ
- پیرامون آدمهای نادان :
ره آورد گفتگو با نادان ، دو چیز است : نخست ، از دست دادن بخشی از زندگی ، و دیگری ، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. حکیم ارد بزرگ
نادانی ، خودخواهی به بار می آورد. حکیم ارد بزرگ
در زندگی نادان ، سرانجام یک گره ، هزاران گره باز نشدنی است. حکیم ارد بزرگ
ارمغان کُرنش در برابر نادان ، سختی دو چندان است. حکیم ارد بزرگ
چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را ، بر نمی تابند. حکیم ارد بزرگ
شمشیر نادان هایی که در برابر خردمندان می ایستند، خودسری است و خودستایی. حکیم ارد بزرگ
نادان ، همیشه از آز و فزون خواهی خویش ، خسته است. حکیم ارد بزرگ
تنها نادان ، از مسخره نمودن دیگران ، شاد می شود. حکیم ارد بزرگ
در پایان کوچه های بن بست زندگی، بارها و بارها نادان ها را دیدار خواهی کرد. حکیم ارد بزرگ
اگر دوستت ، آدمی نادان و خبرچین باشد ، خیلی زود ، اسیر وهم و سیاهی دل می شوی. حکیم ارد بزرگ
- پیرامون فریب و فریبکاران :
رسواترین آدمها ، فریبکارانند. حکیم ارد بزرگ
فریب آدمیان ، پستی هولناک در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
فریبکاران ، همه بستگان و یاران خویش را از دست می دهند. حکیم ارد بزرگ
فریبکار و بد اندیش ، هیچ پایگاهی نخواهد داشت ، آخرین و ترسناکترین آموزه اش تنهاییست. حکیم ارد بزرگ
با فریب ، شاید بتوان چیزی بدست آورد ، اما این دستاورد ، مایه تباهی آدمی خواهد بود. حکیم ارد بزرگ
- پیرامون آدمهای کوچک :
آدم بزرگ، زورگو نمی گردد، آدم کوچک است که پلید و دیو کردار می شود. حکیم ارد بزرگ
آدم کوچک ، بیش از حق خود می خواهد. حکیم ارد بزرگ
آدم های کوچک ، باور خویش را بهترین اندیشه می دانند. حکیم ارد بزرگ
آدمهای کوچک در کوچه و خیابان با صدایی بلند قهقهه می زنند و فریاد می کشند. حکیم ارد بزرگ
اندیشه آدمهای کوچک همواره درگیر حاشیه ها و شاخه و برگ هاست ، آنها همواره از پرداختن به ریشه ها در هراس هستند ، گویا منتظرند دیگران حرف های آنان را بزنند ، تا آنها کمتر آسیب ببینند. حکیم ارد بزرگ
قهرمان های آدمهای کوچک ، همانند آنها زود گذرند. حکیم ارد بزرگ
آدمهای کوچک ، رازهایشان هم کوچک است. حکیم ارد بزرگ
نگاه آدمهای کوچک ، چه زود پر می شود و لبریز. حکیم ارد بزرگ
فرودستان ، در بهترین هنگامه هم ، بهانه های فراوان برای ناراستی های خود و انجام ندادن کارهایشان دارند . حکیم ارد بزرگ
ناتوان ترین آدمیان ، آنانی هستند که نیروی بدنی خویش را به رخ دیگران می کشند. حکیم ارد بزرگ