سخنان حکیم ارد بزرگ درباره عشق

12- فرگرد عشق در کتاب سرخ


براستی دلدادگی نامیراست. حکیم ارد بزرگ

فلسفه عشق چیست ؟ بازی و پایکوبی سرشاخه های تشنه رشد گیتی است در درون ما . حکیم ارد بزرگ

عشق یگانه است ، در درون آدم عاشق، رستاخیز و توفانی بزرگ برپاست. حکیم ارد بزرگ

عشق ، همان کشش آهنربایی درون ماست ، که آدمی را ناخودآگاه، بسوی دوست داشتنی ترین چیز می کشاند. حکیم ارد بزرگ

عشق ، همچون توفان ، سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری ، روزافزون می گردد. حکیم ارد بزرگ

عشق ، تنها با از خودگذشتگی ارزش می یابد. حکیم ارد بزرگ

عشق ، در خود ستایش و بزرگداشت بهمراه دارد. حکیم ارد بزرگ

عشق از آدمی ، دلاوری پیروز می سازد، نه گوشه گیری غمگین و پریشان. حکیم ارد بزرگ

عشق بخشش می آورد، بخشیدن از همه چیز و مهمتر از همه، زمان را که با ارزشترین داشته هاست. حکیم ارد بزرگ

دلباختگی ، ساختار روان ما را نرم می سازد و نمی گذارد در برابر تندبادها بشکنیم. حکیم ارد بزرگ

دلدادگی و عشق را از زندگی بگیریم ، تنها و آواره ایم. حکیم ارد بزرگ

از "ارد" می پرسند از کجا بدانیم که عاشق شده ایم ؟ به آنها می گویم : برای یک خواسته ، زمان اندکی می گذاریم و برای عشق ، روزها و شب هایمان را بی دریغ می بخشیم ، اندیشه آدم عاشق در پیرامون عشق پیوسته در حال چرخش است ، آدم عاشق وابسته است ، وابسته به چیزی که همواره شیفته آن است. حکیم ارد بزرگ

از کسی که خود را دوست ندارد ، درخواست عشق و دوستی مکن. حکیم ارد بزرگ

انباشتگی احساس ، عشق هایی آتشین بوجود می آورد. حکیم ارد بزرگ

اندیشه کنیم ، چه چیزی ما را پیوسته به زندگی دلگرم ساخته و در نهایت می خواهیم به آن برسیم و آن را سامان داده و یا با آن به سامان برسیم ؟ خواسته پیوسته اندیشه ما ، همان عشق است و این تنها راه شناسایی آن. حکیم ارد بزرگ

آدمیان فرهمند، دلدادگی و عشق را، همواره در درون خویش جاری می بینند. حکیم ارد بزرگ

بسیاری وهم و خیال خویش را عشق می نامند ، حال آنکه عشق راه بالندگی شکوفه به میوه است ، زیبا و ناب شدن برای رشد و پویش بهتر دودمانهای آینده. حکیم ارد بزرگ

خانواده هایی که بینشی دگم و آهنین بر آنها سوار است ، فرزندانی آشوبگر و عشاقی یاغی ، پدید خواهند آورند. حکیم ارد بزرگ

خواستن زلف، چشم و عشوه یار ، عشق نیست... عشق پیر و زشت نمی شود ، خیانت نمی کند ، عشق بزرگترین خواست و خورشید آهنربایی انتهای اندیشه ماست. حکیم ارد بزرگ

به ارد می گویند با ارزشترین چیزی که داریم چیست ؟ می گویم : زمان . باز می پرسند و آن کجاست و چه شد ؟ می گویم : آن را به پای معشوق خویش ریختیم و می ریزیم. حکیم ارد بزرگ

خود را تا هنگاهی همراه داری ، که دلداده نشده ای. دلبسته ، با خویشتن خویش بیگانه است. حکیم ارد بزرگ

در داستان لیلی و مجنون بیش از عشق، دیوانگی و افسونزدگی دیدم، عشق آزاد کننده زیباترین احساسات و توانایی های آدمی برای بهروزی و پیشرفت خود و دیگران است. حکیم ارد بزرگ

در عشق، شرف و آزادی هست ، زندگی و پاکی هست، نام عشق برازنده هر کار غیر شرافتمندانه ای نیست. حکیم ارد بزرگ

آدمی در عشق راستین ، بدنبال سود جستن نیست ، می بخشد برای پرواز، رهایی و آزادگی. حکیم ارد بزرگ

عشق به آن اندازه ارزشمند است که برای آن، بهایی نمی توان گذاشت. حکیم ارد بزرگ

عشق نباید آدمی را به گوشه نشینی وادارد ، این شیفتگی باید توان پرتاب انسان ، به سوی آرمان های راستین را داشته باشد. حکیم ارد بزرگ

عشق و شیفتگی ، مهر و مهربانی نهفته در درون ما را ، بیدار و جاری می سازد. حکیم ارد بزرگ

هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی ، این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت ، نشکنی و اگر شکستی ، باز هم ناامید نشو ، چرا که آرام جان دیگری در راه است. حکیم ارد بزرگ

کمک به همگان ، دلبستگی و عشق برجستگان است. حکیم ارد بزرگ