ناتو

کنارت که می نشینم

به ازدحام تیره خاک می بخشم و تا تقسیم منصفانه ماه

از هلال کوچک سهم خود می گذرم

 که روشنتر از پیشانی تو

هیچ ستاره ای طالع بخت مرا به فال نیک نمی گیرد