به ارد می گویند آینده که هنوز نیامده ، گذشته هم که گذشته ، اکنون چه کنیم ؟ می گویم : چه بخواهیم و چه نخواهیم ما به سوی آینده جاری هستیم ، تنها ردی که از ما بجا می ماند یک یاد است ، این یاد را می توانیم با بدگفتاری و بدکرداری ، زشت و نفرت انگیزش کنیم و از سوی دیگر می توانیم با مهربانی و بخشش شادی به دیگران ، چون رنگین کمان زیبا و دوست داشتنی اش نماییم ، مهم آن است که بدانیم ما دیگر هیچگاه نمی توانیم به "این" زمان برگردیم . حکیم ارد بزرگ
نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد . حکیم ارد بزرگ
اندیشه و انگاره ای که نتواند ، آینده ای زیبا را مژده دهد ، ناتوان و بیمار است . حکیم ارد بزرگ
سخن گفتن از فر خرد و دانش ، در میان آدمهای گرسنه ، بی پژواک است . حکیم ارد بزرگ
کتابها ، نفس می کشند و زنده اند . حکیم ارد بزرگ
به جای تجلیل از رنج و فقر، راه کار و درآمدزایی را به یکدیگر نشان دهیم . حکیم ارد بزرگ
آدم توانا ، از درون بدترین شرایط ، کاخ خوشبختی برای خود می سازد . حکیم ارد بزرگ
جنگ با روزهای سخت ، ما را پولادین می سازد . حکیم ارد بزرگ
پس از هر درد و رنجی ، در پی زندگی و شادمانی باش ، نه درد و رنجی دیگر . حکیم ارد بزرگ
روزهای سخت گذشتند و رفتند ، امروز هنگامه دیگریست ، امید و شادمانی ، تو را فرا می خواند . حکیم ارد بزرگ
ستایشگران رنج ، خاکستر تنبلی و کم کاری می پراکنند . حکیم ارد بزرگ
سهشنبه 21 بهمنماه سال 1393 ساعت 08:19 ب.ظ